Top Guidelines Of یبوست ت
Top Guidelines Of یبوست ت
Blog Article
روزانه۵/۱ تا ۲ لیتر مایعات غیرشیرین مثل آب بنوشیم تا از کم آبی بدن جلوگیری کنیم.
دکتر جاوید ظفری در در مورد رشد و تکامل کودکان بخوانید و بدانید
همانطور که در بالا هم ذکر شد، دو بیماری بواسیر و شقاق دو نمونه از عوامل اصلی ابتلا به یبوست به شمار می روند.
بیماری شقاق مقعدی یک شکاف یا ترک باریک در پوست دیواره ی مقعد و مخاط اطراف آن است که در نیمه ی تحتانی مقعد رخ می دهد. از آنجایی که در این قسمت تمرکز گیرنده های عصبی بسیار بالاست در صورت بروز هر نوع از هم گسیختگی بافتی و آسیب می تواند درد بسیار زیادی به وجود بیاید که گاهی خارج از تحمل فرد است.
اجتناب از مصرف الکل و کافئین؛ زیرا این مواد میتوانند باعث کم آبی بدن شوند.
به طور کلی روغن معدنی تنها برای درمان کوتاه مدت یبوست تجویز میشود و باید از استفاده طولانیمدت آن به دلیل وجود عوارض جانبی خودداری کرد زیرا روغن میتواند ویتامینهای محلول در چربی را از روده جذب کند و در مصارف طولانیمدت ممکن است به کمبود این ویتامینها منجر شده و یا ممکن است جذب برخی از داروها مانند وارفارین (کومادین) و قرصهای ضد بارداری را نیز کاهش دهد.
عواملی که احتمال ابتلا به یبوست را افزایش میدهند عبارتند از:
پاسخ به سعیده سلام دوست عزیز. با وجود اینکه این روشهای خانگی و دارویی را استفاده کردید و نتیجه نگرفتید، شما باید به متخصص گوارش مراجعه کنید تا راه های جدی تری برای درمان پیشنهاد دهند.
علت یبوست از لحاظ تئوری یبوست پروستات یبوست در اثر کاهش حرکات روده ایجاد می شود. یبوست میتواند ناشی از دلایل مختلفی ایجاد شود. رژیم غذایی کم فیبر و عادات تغذیهای و رفتاری غلط و کمتحرکی شایعترین علت یبوست محسوب میشوند.
دفکوگرافی : دفکوگرافی یک روش اصلاح شدهی آزمون باریم انما است. در این روش، یک خمیر ضخیم باریم را از طریق مقعد وارد راست روده میکنند. سپس هنگام دفع باریم خمیری از شکم فرد عکسبرداری با اشعه ایکس میکنند تا روند حرکتی مدفوع در راست روده و مقعد را کاملا بررسی کنند.
اگر تعداد اجابت مزاج کمتر از سه بار در هفته باشد، فرد مبتلا به یبوست و اگر کمتر از یک بار در هفته باشد، فرد مبتلا به یبوست شدید است.
از همین رو لازم است در صورت بروز یبوست در کودکان با پزشک مشورت کنیم.
از قوی ترین گیاهان برای درمان یبوست می توان به این موارد اشاره نمود:
مصرف داروهای ضد درد (مانند کدئین و اکسی کدون)، داروهای ضد افسردگی (مانند آمیتریپتیلین و ایمی پرامین) و داروهای ضد تشنج (مانند فنیتوئین و کاربامازپین)